Son Gün Şiiri - Alimert Demirel

Düşledim bizi hazan yellerinde
Rüzgarın serinliğiyle boğuşan bakışlar
Oturuyoruz karşılıklı, bir masada, incir ağacı altında
Sermişiz önümüze ızdırabımızı, kederleri

Hüzünlü iki ayrı dünya, yangınlar sarmalamış bizi
Ölüm ve zaman zincirlemiş sevdamızı tutsak
Gönlümü sana veriyorum, anılarımızla dolu bir hatıra
Korkunç çayırların ardında, yüksek duvarlara isyanla

Dudaklarından akan son sözler gibi aktı gözyaşlarım
Titriyor ellerim
Ben seni düşlemeye kıyamazken, seni aldılar
Seher vakti rüyası, uyanıp da karanlığa gömüldüm
Şimdi tozlu sayfalarda kaldı öykümüz