Son Gün Şiiri - Murat Kaya

Son güne bıraktım yine;
Hani her şey olabildiğine yüzeysel,
Hani bir ucu var bir ucu yokmuş yalanlarımın.

Sende beni böyle tanıdın ya ne diyeyim ki….

Sen ak kaşık, ben kara kepçe…tamam mı? Oldu mu?
Yeter ki üzülme, ıslanmasın gözlerin.
Sen sabahların tatlı selamı,ben gecelerin ayyaş nara sıyım.
Sen kavuşmaların sıcak bakışları,ben ayrılıkların buruk vedasıyım.
Sen ay,güneş, yıldız, yeryüzü gökyüzüsün.
Ben,ben seni hiç göremedim ki….

Bu defa yine son güne bırakıyorum,
Bende kalmayacak biliyorum.