ölü okşayışlardan sonra
bir temmuz gününde
has güllere teslim oldum
nazenin şivelerle konuştum
yüksek ökçelerle yürüdüm
çocuk çığlıkları
yeşil yapraklara çarparken
tenimle yüzüm arasında
göz pınarlarımda aktım
bir çakıl taşında
aklımı unuttum
bir duvarda
tarihi
gülümsedim
çatlayan yüzümle
bir bebek edasıyla
Kayıt Tarihi : 9.7.2009 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Demirbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/09/son-gun-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!