Son gülümseyiş hediyesi yalnızlığıma
Sustu sonra
Ertesi gün ve daha sonraki
Gülümser diye bekledim
Boş yalnızlığın içinde
İçi boş yalnızlıkla bekledim
Gülümsemedi hiç bir daha
Yaldızlı yıldız gecesinde
Çiylenen yapraklardan toprağa bulaşan Harbiye sabahının kokusu
Her şey vardı yani
Aşka yetecek her şey işte
Güneş bile gülümsetemiyorsa cüssesiyle o sevdiğim dudakları
Ben kim olayım ki cürmüm ile halt edeyim
Gözlerinde soğuk ışık
Omuzlarımda şilep ağırlığı
İdrak... ne menemse
Şeker mi ki çaya karıştırıp içelim
Ne lazım anlamak için
Gitme desem... kal
ya da geri dön gittiğin yerden.
13.09.2013 Cuma
İrfan KayaKayıt Tarihi : 13.9.2013 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğine emeğine sağlık....sizi ve değerli çalışmanızı içtenlikle kutlarım....Başarınız daim olsun....
Selam saygı sizedir sn Kaya....
akışı vede okunuşu
okyucusunu yormayan
oldukca etkileyici bir paylaşım olmuş
başarılayın devamını dilerim
güzel bir şiir okudum kaleminizden..tebrikler..
TÜM YORUMLAR (4)