Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Hiç kimse dolduramadı yüreğimi.
Yerin hala seni bekler içimde.
Kalbim son gülümsemeni saklar içimde...
anneler annelerimiz canında bize can katan dert ortağımız ani bir reflekte anne diye haykırdığımız annemiz canımız koca insanlar olmamıza rağmen dizine baş koyup hasret giderdigimiz her şeyimiz annelerimiz onları asla unutmayacagız mekanları cennet toprakları bol olsun
güzel bir çalışma tebrikler
yusuf korkmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta