son gülüm kalmıştı inan dalında
rüzgar vurdu nazlı yarrim salında
arı olsam bende gülün balında
ilk gülüm sen idin son gülüm sensin
kırmızıdır gülün hası olanı
koparınca hemen çabuk solanı
sevği isbat deyip gönül alanı
ilk gülüm sen idin son gülüm sensin
dağ başında biter sevğisi varsa
koklar insan gönlü ne zaman darsa
sarmaşık gül gibi boynuma sarsa
ilk gülüm sen idin son gülüm sensin
cesaret im sevdi ezelden gülü
sevdasyla öter yanık bülbülü
kıskanıyo menekşeler sümbülü
ilk gülüm sen idin son gülüm sensin
Kayıt Tarihi : 29.1.2013 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!