sen,
nasıl bir derttin ki
yıkımlarının şiddeti
7.8'i çoktan geçmişti bile...
bir enkaza dönmüştü yüreğim
enkazdan da beterdi
çaresiz bedenim...
işte
bu anda
ağlayan bendim
sense kıs kıs gülenim....
oysa
''-son gülen iyi gülen''
boşuna dememişti dedelerim...
inan ki
bu halde bile
sıramı beklemekteyim...
Yalova
29 mart 2017
Kayıt Tarihi : 29.3.2017 09:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!