Son Gül Yaprağı Şiiri - Melahat Çetinkaya

Zamansız aşkların mülteci düşlerinde,
Mekansız bir kuştur yürek kafeste.

Gülüşünde yüzünü aydınlatan,
Gözlerdeki o yakamozun sırrı,
Bir bakışın kıyısında saklıdır.
Sessiz itirafların sesli yankısı,
Kelebek ömürlü aşk masalıdır...

Aldığın yaralarla kanarken içten içe
Bitirir işini sessizce,bir el..
Namlusuna sürdüğü son mermi ile,
Nişan alıp gönlünün zulasında,
Saklanan sevginin tam şakağına...

İşte o an durur dünya.
Her tebessüm bin ah saklar içinde.
Başlar gözlerinde yıldız kayması.
Kuşların çaldığı gün batımıyla,
Körükler geceler güz yangınını.
Hüzzam şarkıların güftelerinde,
Şiirdir dökülen son gül yaprağı...