SON GÜL
son gülü arıyorum,
son umudum gibi koymak için avuçlarına.
bulamazsam;
vururum kendimi, nehir olup taştan taşa.
akıp gider kanım upuzun bir ovaya
bembeyaz pamuk tarlalarına.
işte o zaman gül olur bütün dünya.
şimdi uzattım elimi,
son gece, kızıl güllerin arasına.
koparmak istiyorum en harlısını,
gün doğmadan getirebilmek için sana.
ama daha değmeden kanatınca parmaklarımı,
kanlı bir gül gibi olur elim
solar kendi avuçlarında..
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 00:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahriyar Serdengeçti](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/07/son-gul-7.jpg)
sun umut gibi...
saygılar kaleminiz daim olsun...
TÜM YORUMLAR (3)