Son gördüğün yerdeyim Şiiri - Ahmet Ekici

Sen terk ettin, bu ayrılık şerbetin
İçemedim, son gördüğün yerdeyim
Dermanım yok hiç kimseye derdimi
Açamadım, son gördüğün yerdeyim

Hasret kaldım gönlümdeki sılaya
Benzetirdim onu cennet âla ya
Bahar geldi geçti sensiz yaylaya
Göçemedim son gördüğün yerdeyim

Umudum yok hep bekledim gene de
Yaralar çoğaldı yanık sinede
Merhem kâr etmedi kırık kanada
Uçamadım son gördüğün yerdeyim

Hep sana yalvardım kabul mü affım
Yüzüme kapandı ulu dergâhın
Dostlar düşman oldu sardı etrafım
Kaçamadım son gördüğün yerdeyim

Bir garip Ahmet’im sade ve yalın
Sen oldun dünyada peteğim balım
Hasretten kurudu yaprağım dalım
Açamadım son gördüğün yerdeyim