Son Gidişin Şiiri - Çetin Erdoğdu

Biliyorum bugünde gelmeyeceksin
Geçen Cuma olduğu gibi

Biliyorum açmayacaksın radyonu
Bozmayacak suskunluğunu
Sen dönene kadar
Çalmayacak o klasik müziği

Biliyorum çizmeyeceksin
Rulo, rulo proje kağıtlarına çizgini
Duracak masanın üzerinde rapido kalemlerin
Dökülecek mürekkebi beyazlığına
Bir kara sevda gibi
Karartacak üzerini benek benek
Kalacak yüreğimde silinmeyen bir ben gibi

Biliyorum içmeyeceksin bir demli çay fincanınla
Dem tutmayacak demlikteki çayım
Açmayacak bahçedeki güller
Kıpırdatmayacak koca çınar yapraklarını
Uçmayacak dalındaki kuşlar
Biliyorum bugünde gelmeyeceksin

Ya ben
Beni hiç sorma
Bildiğin gibi hep aynı tantana

Yine kör sabahlar
Yine uzayıp giden tren rayları
Belli olmayan duraklar
Selamsız sabahsız gelip gitmeler
Art arda biten sigara paketleri
Bardaktan taşan anason kokusu
İşte hepsi böyle
Bildiğin gibi hep aynı tantana
Ve oynadığımız hep aynı oyunlar

Yüreğimdeki isyanla boğuşuyorum
Dışarıdaki suskunluğa rağmen
Hissederken bir şeylerin eksikliğini
Aramıza giren o demir kapıyı
Kaç kez açıp kapadığımı hatırlamıyorum
Seyrederken karşımda duran yalnızlığı
Ve kirli camları

Hatırladığım tek şey son gidişin
Geçen Cuma olduğu gibi.