Merhum yeğenim Mahmut Esat’ın ardından
Kırlangıç mıydın ki sen
Haber vermeden
Hazanla birlikte
Göç edip giden
Tomurcuk muydun sen
Güz ayazında delice esen
Bir hışımla birlikte
Ansısızın solup, yaprağın döken.
Sönük bir akşamın
Alacakaranlığında
Kime küsmüştün böyle
Hayatının ilkbaharında
Bir avuç kar suyu muydun
Hedefsizce akıveren dik yamaçlardan
Kor yüreklere, çatlak dudaklara
Bir çiğ tanesi olmadan kurudun.
Korkardım sana olan sevgimden
Belki riya olur diye rabbim katında
Arının çiçeğe olan şefkatinde
Sebep var sebep hem de derinden.
Hiç dokunma aksın gözüm yaşına
Ta ki Ummanlara varıncaya dek
Gerek ağlayarak, gerek gülerek
Ninnilerim artık mezar taşına…
Kayıt Tarihi : 6.1.2008 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Henüz beş yaşında rahmetli olan yeğenimin vefatı üzerine kaleme alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!