Sular akıp geçiyor zamansız yüreğimin derinliğinden
Sesler kalbimin duvarlarını aşıp derinlere doğru akıyor
Bu yağmur toprağı ağlatıyor sebebsiz mevsimsiz bir şekilde
Gökler kuşlara mesken olmaktan vazgeçiyor sen gidince
Sözler suskunluklar şehrinde beton beton çoğalıyor
Martılar çöllerde seraplara karışıyor bir yudum su diye
Yelkenler denizin ortasında dalga dalga boğuluyor
Yelkovan akrebin gölgesinde sıkışıp kalıyor sen gidince
Bir bulut parçası güneşin sıcaklığıyla karalara bürünüyor
Yaprak ağaçta son kez sallanıyor rüzgara olan öfkesiyle
Ölüm karanlığa yuva kurmuş çaresiz bir bekleyişle
Ve yaşam son kez selamlıyor güneşi sen gidince
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!