Son gidiş Şiiri - Rıdvan Döner

Bak kış geldi çattı
Cebimde tam beş yıl bozukluk
Yok yere değildi bu yalnızlık.
Sahi Aşk dedikleri insanın ruhunu kemiren, leş ile beslenen yırtıcı bir hayvan mıdır ?
Peki öyle ise,
Rüzgarın al yanaklardan süzülüp saçları arasında tel tel dolaşması
Ya da
Yaralı bir Kırlangıcın uçmaya ilk kanat çırpmasındaki heyecanı
Neye işaret ?
İnsanın kanatları yok
Uçamazsın dediler.
Kanadı kırılmış kuşlar büyüttüm içimde; hiç görmediler.
Şimdi bir bir gökyüzüne bırakıyorum, beni kendim eden her şeyi...
İnsanlar sadece uçuşlarını seyrettiler.
Her şeye seyirci kaldıkları gibi.
Onlara göre bu sıradan bir uçuştu.
İçlerindeki kafeslere mahkum birer zavallı gibi kabuslarına geri döndüler.
Korkaklıklarını maskelemek için başka hangi bahaneye sığınabilirlerdi ki...
9/12/2018