son-gidis Şiiri - Fügen Gülgör

Yırtılmış yılların karanlığında
Bir geleceğe inanmış
ezber günler yaşadım
sonu hüsran...

bitirdiğim kalpte çalıntı ruh
arzularım çalınmış
seneler viran
bir ruhun darboğazında
bir ışıktı görünen
yaşananın üstüne üstüne yaşanan..

''ışığa gidişimin günü başlar gidişin benden..
öperken acılarımı yıllar''

gidipte dönmemenin tam vakti
ölürken içimde ki güneş
yepyeni bir ışık doğdu
karanlık sandığım günlerimden...
kozasız bir kelebek
biliyorum ucacak yepyeni
yeniden..
yeniden içimden..

''üstünde özlemleri kuruyan çölün son toprağıyım ben,
savuruken rüzgarı çölün, neşe ile özgürlüğe uçan ben..''

yıkıklarımdan doğan umutlarım
soğutulmuş buz kesiği hayallerim
yangınlarım,yanılgılarım
pişmanlıklarımı örten keşkelerim
ayaklanmış gidişler
ayak üstü dönüşler
ve sen..
yanımdaki yabancı özür dileyişler..

ve son..

senli yıllarımın galibide
şahidide,
şehidide ben..

fügen
İzmir - 29.11.2008