Son gemi de kalktı limandan
Akşamın kızıl ufkuyla belirlendi rotası
Ve bindi yorgun ruh bir çare diyerek.
Boş ümitlere yaslanmadan
Dağ gibi dikildi geminin orta yerine
Şöyle bir bakışla süzdü
Suskun ve sessiz
Eğip başıyla selam verdi
Diğer yolculara.
Ve oturdu
Omzuna çökmüş
Üstüne yıkılmış dünyasıyla
Kıyıda bir koltuk kenarına
Daldı ufkun karanlıkla öpüşen noktasına
Ve bıraktı
Gemiye çarpan dalganın köpükleri gibi suya
Elleriyle yokladı üstünü
Bir sol yanına varmadı eli
Dokunamadı, kaçırdı ve sağ cebinden çıkardı
Yaktı bahtını yakışı gibi sigarayı
Nefes çekti
Ve daldı acı bir dalışla onu buraya getiren anılara
Yazılmış yazı böyle olamaz dedi
İsyan cümlelerin ateşini yakıp
Meşale yaptı
Ve ışığında sol cebindeki resmi
Çıkartıp
Ateşe attı
Yol dedi
Götür beni
Götür ki
Bu ruh bedeninde kalsın
Ve ayrılığın zehrini
Sessizliğinin mavi sularına bıraksın…
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 16:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR AYRILIK VE ÖZLEM ŞİİRİ....
ÇOK İYİ İFADE EDİLMİŞ....TEBRİKLER
Çınar GÖLE
iç/sel...
kutlarım...
İsyan cümlelerin ateşini yakıp
Meşale yaptı
Ve ışığında sol cebindeki resmi
Çıkartıp
Ateşe attı
Yol dedi
Götür beni
Götür ki
Bu ruh bedeninde kalsın
Ve ayrılığın zehrini
Sessizliğinin mavi sularına bıraksın…
Gönlüne sağlık.
Kutlarım Sevgi ve Saygılarımla.
İlk tam puan benden
TÜM YORUMLAR (5)