Son Gemi Şiiri - Selim Ulutaş

Gideceğim bir gün buralardan
Senden habersiz seni almadan
Çıldırtan aşkını unutmak
Hasretinden kurtulmak

Sensizliğe ulaşmak
Sonsuzlukta buluşmak için
Bulunduğum şehrin damgasını taşıyan bir mektup alacaksın bir gün...
Mektubu belki kocan,belki coçukların açacak

Kimden diyecekler cevap veremiyeceksin
İçinden çıkan resmimi soracaklar
Sen cevap veremiyeceksin
Belki içinden o diyeceksin

Beyazlanmış ak saçlarıma bakarak
Yolun düşecek bir gün bulunduğum şehre
Bulurum diye
Koşacaksın rıhtımdaki viraneye

Martılara,teknelere beni soracaksın
Nerede nasıl bulurum diye
Diyecekler bir kızı sevmiş
Çok sevmekten,çok içmekten

Kara sevdadan ölmüş
Beni sevdi,benim kara sevdalımdı diyeceksin
Ama emin ol seni andı son nefesinde diyecekler
Mezarımı soracaksın,ufuğu gösterecekler

Bir patikadan saatlerce yürüyeceksin
Belli belirsiz bir tümsek başında durup günlerce ağlayacaksın
Eskiden diyordunki,yollarımız ayrı
Şimdi ayrı olan dünyalarımız diyeceksin

Herşey gömüldü ama herşey kaldı mazide
Sen koş yer ayırt kendine bu son gemide