Son Geldi Şiiri - Recep Tuna

Kayıp gitti yıldızlar önce,
Ay korktu karanlıktan we çıkmadı gökyüzüne.
Karanlık bir dünya we karanlık bakışlar kaldı geriye.
Güneşin doğmasını bekledi herkes,
Umutsuz gözlerle doğuya bakarak.
Küçük bir çocuk farketti,
Sıcaklığı sırtına wuran güneşi.
Ama batıdaki güneş bir anda herkesin nefesini kesti...
Kimi secdeye gitti
Kimi kırdıklarından özür diledi.
Çünkü artık ''son'' gelmişti.
Ben mi?
Ben hala seni düşünmekle meşgulum sewgili...