Son Gecenin Sabahı Şiiri - Mehmet Macit

Son Gecenin Sabahı

Uyan aşkım, bak sabah olmakta,
Son gecemiz biterken,
Ufukta güneş doğmakta.
Tan yerinde değişen renkler,
Ayrılık hüznü vermekte.
Gece boyunca birleşen bedenlerimiz,
Ayrılacak şimdi, istemeden.
Bu sabah, son sabahımız olacak demiştin,
Gözlerime bakarak.
Şimdi o kahreden, saatler içindeyiz aşkım.
Ayrılık sancıları dolarken bedenime,
Yüreklerde aşk acısı, katlanarak yaşanacak.
Uyanmak istemediğin belli,
Yaşamak istiyorsun son geceyi, bir ömür boyu.
Bak, ben gözyaşları içinde,
Bekledim saatlerce.
Aradım boşuna, çıkmaz sokakları, ümitsizce.
Tükenirken umutlarım,
Uyan aşkım, bak güneş doğmakta.
Zaman gitme vakti, son bir kez sarılmadan,
Senden nasıl ayrılacağım.
Kalk aşkım, bir daha bakayım,
Gözlerinin derinliklerine.
Sana veda etmeden, ayrılamam bu yerden.
Masum bir bebek gibi uyuyan güzelliğine,
Hayallerle süslediğin, tatlı uykularına,
Kıyamadım,
Seni uyandıramadım.
Seyrettim o güzelliği, gözyaşları içinde.
Sabahın bu deminde, sana veda ederken,
Allah’tan dilemiştim,
Seninle son bir gece.
Bitmeseydi gece, geçmeseydi zaman,
Son gecenin sabahı, hiç ama hiç olmasaydı.

Mehmet Macit 20.04.2009