Affet beni sabah olmadan sevgili.
Çok yaşamam ben, vaktim yok.
Ruhumu yakan bir ateş,
Sabaha çıkarır mı beni, bilemem.
Yangınlar içinde yaşamaktansa,
Affet beni sabah olmadan sevgili.
Beni bu kadar yaşatana da şükür.
Gecenin karanlığında son kez seveyim seni.
Sabaha yolculuk var kara toprağa.
Affet beni sabah olmadan sevgili...
Kayıt Tarihi : 11.1.2015 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!