Son Gece Şiiri - Yılmaz Tosun

duydumki ağlıyormuşsun herakşam
gözlerinin rengini artık yitiriyormuşsun
yani artık baharımsı renklerinle gözlerime bakamayacakmısın
artık beni hepsedemeyecekmisin gözlerinin rıhtımına
yoksa alamayacakmısın beni gözlerinin buğusuna...

hani sözümüz
hani yeminimiz
hani hiç üzmeyecektin onları
hani hiç kanatmayacaktın gözlerini
hani seni gözlerine
gözlerinide sana emanet etmiştim son gecede
hani son gecede kalacaktı o göz yaşların
yani artık bakamayacakmısın uzarken ellerim senden
yani hiç gülemeyecekmisin kömür gözlerden

bu son gidişim olacak senden
bu son vedam olacak gözlerine
bu ayrılış bir başlangıcın habercisi olacak
ve birdaha kimseler olmayacak yanında benden başka.
bu son gece ayrılışların bitişi olacak
bu son gece gözlerindeki son damlalar olacak
ve bir daha kimseler dökemeyecek gözyaşını
ve bu son gece seninle bir başlangıç olacak
ve asla son gece olmayacak bu gece
seni gözlerine gözlerinide sana emanet ediyorum
eğerki üzersen onları seni içime gömüyorum
eğerki geldiğimde ışığını sönmüş bulursam
o zaman seni affetmiyorum....
son gecede bu şehirden sonbir vapurla gidiyorum
ama döndüğümde limanın loş ışıkları altında
elinde kızımızla seni görmek istiyorum.
bir şair hayalim ve birde hırçın yürek getiriyorum sana