Son gece Şiiri - Agah Özbek

Birgün öyle bir akşamdıki
Tavandaki arıstak kırk mumluk ampulle sallanıyordu
Radyodaki parçalar sessizliği yok ediyordu
Bizi gören sadece duvarlardaki resimlerdi
O resim çıblak bir kadındı
Pencere perdelerle kapalı
Dışardaki karanlığı gizliyordu
Masada son kalan iki düble rakı
Ve iki dilim domatesti
Ağzına kadar dolu kültablası
İki sıgarayı
İçine almak için mücadele ediyordu
Odada üç şahıstan biri
Uykuyla başbaşaydı
Zaman
Gece yarısı idi...
Fikret-Oykut-Ben-1-1981Adana