Bedenlerden toprağa
Topraktan sonsuzluğa akan insanlar
Bir döngüdesiniz zamanın gölgesinde
Çırpınan tenlere sek barut sunulurken
Ölümle besleniyor lethâl* doz tüccarları
Donuk kaldı kan, dudak çizgisinde
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Ordu ilinde derlermiş ki;
Hancının hanı yanmış yolcunun umurunda mı?
Bugün insanlık bir yerlere geldiyse acıyı evrensel anlamda hissedenler sayesinde geldi.
Halen insanoğlu varlığını sürdürüyorsa düşünenler sayesinde sürdürüyor.
Çağ ve insanın tablosu çağlar üstü bir arka fonla verilmiş şiirde.
Lütfen hancıya kulak verelim.. Lütfen hissedilen yerin bir ucundan tutalım..
Sevgilerimle
'oluk oluk gittiler oysa güneşe sürtünmeye' İkarus'u çağrıştırıyor ister istemez; oysa madde bağımlılığını olumlamak gibi bir çaba algılamıyorum şiirinizde. İkarus'un gerçeği aramak çabasıyla örtüştürmek pek yerinde olmaz gibi bu anlamda.
İki ihtimal var o zaman ya imge hoşunuza gitti ve düşünmediniz üzerinde ya da ben yanlış anlıyorum baştan sonra. Ya size ya bana yazık o zaman.
Saygıyla
Toplumsal bir sorun ancak böylesi güzel
anlatılırdı sevgili Aynur, teşekkürler, tebrikler...
Duyarlı gönüllere ağıt yakmak düşerken
yerlerde sürünüyor tanrıların duası
bu görüntü son fotoğraf olmasın
ne olur, olmasın diye
Güzel şiiriniz için kutlarım. Saygılar.. Mehmet Nacar
Bir yaraya daha parmak bastın duyarlı yanınla Sevgili Aynur...Tebrik ederim hem güzel şiirin hem de konuyu bir kez daha insanlara hatırlattığın için. Sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta