evrenin dehşet verici sonsuzluğunda sürüklenirken bedenim
zihnimde hormonlanan duygulardan kaçıveririm
bilmez misin ne devası vardır bunun bendime
ne de bir yarası kalmıştır zihnimde
gümüş sularında yıkanan beynime ancak
yıldızların tozu serpilmelidir
son fısıltının uzak kokusudur tattığım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta