Uzat ellerini son sıcaklığım boşa gitmesin diye veda etti yaşama Rıfat Ilgaz.
Bize ne zaman eşyaları kullanıp atmayı öğrettiler, işte o gün bugündür kullanıp attığımız hiç bir eşya ve insanla aramızdaki ilişkiyi tamir edemiyoruz.
Oysa ekonomi de bir kural vardır. Bir ürünün en son faydası elde edilene kadar atılmaz.
Kullan at yaşam tarzını o kadar benimsedik ki insanı da kullanıp atıyoruz artık.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
"Tamiri mümkün olmayan tercihler..."
Hemen her alanda!
Mesela otomobilde!
Beyaz eşyada
Halıda, koltukta,
"Evlilikte!"
Acaba neden?
Sorunun ardından da: "Bizim de son kullanma tarihimiz var mı?"
O, "göçüp gittiğimiz" zaman değil, ölmeden öldürüldüğümüz zaman olmasın! diye akıl yürütmeli biraz,
Diyeceğim de,
O akıl hiç oldu mu! Yürüdü mü, var mı gören!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta