Son Fasıl Şiiri - Yıldıray Semiz

Hiçbir şey sormasınlar bana
Ben ki nihayi iflastayım.
Varmak için Aşk-ı Mevla’ya
Leyla’dan geçme faslındayım

Beklemeyin dostlarım benden
Vazgeçdim nesirden, şiirden
Velhasıl tüm kelimelerden
Kelamdan geçme faslındayım.

Aşkıdır Leyla Mecnunlar’ın
Çilesidir dağlar Ferhat’ın
Hayatıdır Kerem Aslı’nın
Sevgiden geçme faslındayım.

Batamam Günah Denizi’nde
Duramam Küfür Tipisi’nde
Kurtuluş Nuh’un Gemisi’nde
Yatlardan geçme faslındayım.

Düşmanım nefsimdir içimde
Hep yalnızım Ulvi Cengim’de
Cihadım Mana Cephesi’nde
Yemen’den geçme faslındayım.

Şarkıdan, türküden, marşlardan
Taksimden, peşrevden, sazlardan
İlahi hariç, makamlardan
Hicaz’dan geçme faslındayım.

Edeb için Edebiyat’tan,
Azadım için Faniyat’tan,
Zaman’dan,Dünya’dan,Hayat’tan
Hepsinden geçme faslındayım.

Hakyol bulmak için boynumdan
Canımdan ziyade oğlumdan
Alınmasın; Selvi Boylum’dan
Yarimden geçme faslındayım.

Hem canımdan, hem cananımdan
Şair ruhumdan, sanatımdan
Kalp Perdesi kısır aklımdan
Kendimden geçme faslındayım.

Sizindir Dünya, yiyin-için.
Gariptir ama sizler için,
Ben ki Bir Karış Toprak için
Servetten geçme Faslındayım.

Rabıta Ehli huzurunda,
Yüce Peygamber Nazarı’nda,
Dönülmez Akşam’ın Ufku’nda,
Ölümsüzlüğün faslındayım.