Son Fasıl Şiiri - Derin Akkurt

Son fasıl bu.
Benden bu kadar!
Kim bilir daha kaç gün ışığı görmemiş
yalanlarla çaldın kapımı...
Çizdim dediğin bütün resimler sahte!
Besteledim dediğin tüm şarkılar kopya!
Sana ait olan bir şey var mıydı
yalanlardan başka?
Yağlı urganın hem altında hem üstünde
oynadı cambaz dilin.
Kılıktan kılığa girdi ruhsuz bedenin.
Birkaç kelimenin içine ömrümü sığdırdın.
Sözleri mihenge vurup beni kandırdın.
Yüreğimdeki doğruları tükettin.
Sonra yüzsüzce hesabı istedin.
Hayatımdaki güzellikleri ezip geçerken
perde arkasında sinsice kendini gizledin.

Pembeye boyanmış, sözde samimi itirafların...
Empatiden uzak, bencil davranışların...
içtenliğimin hiçlige yenildiği en son noktaydın!
Dibe vurmadan önceki zelzele...
Yanılma payım büyük, faturan ağırdı.
Tamamlanmak isterken yarım bile olamadım.
Buna rağmen hiçbir zaman kuklan olmadım!
Beni istedigin gibi asla oynatamadın!

Karamsarım, evet...
Benden çaldıkların az buz değildi.
Başımı bir omuz yerine taşa dayasaydım
emin ol ki senden daha çok ısıtacaktı yüreğimi.
Sen boşa soluduğun havayla;
Yalandan yürüdüğün yolların,
kaçırdığın trenlerin arkasından
deli gibi koşmaya devam et!
Yeter! Son fasıl bu!
Benden bu kadar!