Yüzümün bahçesinde, eser şimal rüzgarları
katmış önüne,
küflenmiş güz yapraklarını
çorak göz pınarlarım, kurumuş bak dudaklarım
nadasa kalmışım yıllarca,
Ondan çatlak hep topraklarım
sanki yıldız yağmış ta... ağarmış saçlarım
hertelden çalar tanburum,
derin:
sen sus.... bırak nekadar sevdiğimi
ben derim.
ömrümün son sahnesi, bak iniyor perde
yalnızım,
dost bildiklerim nerde.....
bu son fasıl, ömrüm geçiyor aheste,
Allah beni değil....
Seni düşürmesin deste........
2006
10-04-2006
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 16:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!