Son Fasıl Şiiri - Mukim İşbilir

Gölgeler uzadıkça, günbatımı yakındır
Miadı dolar günün, döner akşama doğru
Böylece devam eden, bu kaçıncı fasıldır
Güneşin sıcaklığı, söner akşama doğru

Hızlanır adımlar git gide, bir telaş başlar
Kuşlar bile yuvaya, döner akşama doğru
Kapanır perdeler bir bir ve sesler yavaşlar
Evlerin lambaları, yanar akşama doğru

Gülşen de açan yalnızca akşamsefasıdır
Gönlünce allanıp pullanır, akşama doğru
Yorgun gönüllerin, en asude zamanıdır
Bir efkâr bulutudur, çöker akşama doğru

Grup vakitleri, anlaşılmaz bir gizemdir
Götürür ötelere, seni akşama doğru
Gün batınca,gecenin karanlığı elzemdir
Gizemlere gebedir, doğar akşama doğru

Son yolcuyu bekler son vapur,bu son fasıldır
Geciken yolculardır, kalan akşama doğru
Ud sesiyle terennüm, geçilen son fasıldır
Dokunur sinelere, döner akşama doğru