Son Fal Şiiri - Nuran Karaca

Sanirdim; ve avunurdum ki !
Hep anlatacakti seni bana,
Fincandaki kahvelerin görkemi

Yoksun falimda ne oldu simdi?
Tutuldumu yoksa "O " falcinin dili!
Görünce hayirsizliginin seklini semalini.

Yoksa kovdumu insaf edipte?
Kahveler toplanip bir köseye ,
Kiskanip seni ötede beride
Yapmaktan böyle elciligini.

Belki bunlarda gecer fal acik cikar,
Belki ben cikmam "O" gelecegin sabaha.
Kader kovalar, sans önden kacar,
Hadi kos dersen ben de katilamam yarisa.

Ne, bu an cikar falin aci rengi,
Ne de, falcinin güler birazcik yüzü,
Kararmis gözler üstümüzde belli ki!

Bunlarda gecer azalir falda,
Kat kat üste yigilan acilar.
Kalkar" O"hep önüme cikan labirentler,
Bir gün degisir, hasret yenilir,
Ama ben kalacikmiyim "O" zaman ayakta!

Kurtulayim desem bile , düsmana inada,
Kim varki tutacak elimden !
Meydanda görünmeyen senden baska!

Bunlarda gecer beklemeye deger;
Eger beklenen görünyorsa yolda:

Ama falcida bitti der bu kadar yalanlar;
Dur dinle bak bu son falinda cikti der!
Gökyüzünde toplanmis öbek, öbek, azad edilen kuslar....

20:44 22.12.2013