Eylül sabahı
Geceden kalmış uykulardan sıyrılıp
Tülünü aralıyorsun pencerenin
Taze ferahlıkla havalanıyor nevresim…
Ne güzeldir
Kondukları yerde masumca sevişip sonra
birden havalanıp ötelere giden kuşları seyretmek
Aynı eylül sabahı
Sen oradan ben buradan
Aynı nehrin yatağına çivilemesine dalıyoruz
Kılıç koymaya gerek var mı ki aramıza
Biliyorum
Bizi yakan ateş onu da eritir nasıl olsa.
Ne güzeldir
bu eylülün de son gününde
Kuş olup çılgınca yaşamak
Birbirimize konmak
birbirimizde oyalanmak
Ve ne güzeldir birbirimizden havalanmak…
Kayıt Tarihi : 1.10.2020 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!