Her eylül akşamında yalnızlığım demlenir
Bir segâh faslı düşer dilimden dil’e doğru
Kuruyan yapraklarda bakışlarım nemlenir
Hicrânımı sürükler sevdiğim yola doğru
Hüzün ay’ı dense de vuslattır diğer adı
Mevsimlerden süzülen renkleri barındırır
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
