Sarayın balkonuna doğrulttum tüfeğimi,
diktatör kin kustukça
rengarenk çiçekler sıkıyorum göğsüne
Geleceğin bahçelerine
gebe tohumlardır mermilerim
Her atışımda
bir kahramanın adı yankılanıyor
Böylelikle yine anlamı diriliyor
nice işkencenin,
sürgünün,
ölümün
Nabzımın ve nefesimin tükenmesine
yakın patlatacağım
sevgi dolu yeleğimin fünyesini
ki ağıtlar değersizleşsin,
mutluluk kalsın gözyaşına neden
Kayıt Tarihi : 27.1.2022 04:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/27/son-eylem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!