Dalda Son Yaprak Şiiri - Uğur Musab Şahin

Zaman törpü, bedenimde çentikler açan.
Ben ağaç kovuğunda, av bekleyen sıçan
Ömür virajlı yol, çıkmaz sokak görünen,
Ölüme kadar ömür ince oya, ölüm örülen
Kolay elde edilenleri, hemen siler zaman
Damarlarımdan çekilir, bedenimdeki kan.
Kırk derece ateşler içinde, üşümekteyim
Yukarıya çıktıkça, aşağıya düşmekteyim
Üstümdeki çiğ kefen, altımda çığ toprak
Ruhu savurur rüzgâr, dalda son yaprak
Malını dünya için, dinini ahretin için koru
Arkada kalan malların, varislerdir sonu
Mal sarhoşluğu, içki sarhoşundan da acı.
Kendini sevmek haktır, beğenmek sancı
Nankör malda fiyata, kör değerine bakar
Pazarda kuru satanı kar,sulu alanı zarar
Onuru olmayanda, güven sorunu vardır.
Kullara köle olan azat olmaz, kalbi dardır.
Cahiller nal toplarken, akıllılar bak at arar.
Küçükler, küçük küçük az az kazanırlar
Verimsiz topraklar, otla ve dikenle avunur.
,Verimli topraklara taş diksen, aş savurur.
2000

Kabrimi köy mezarlığında,
Ulu çınar gölgesine kazın.
Koca çınarın gölgesinde
Serinlesin toprağım yazın.
Başucumda çoban çeşmesi,
Şarıl şarıl akan suyun sesi
Ağaç dalı, çeşme yalağında
Oynaşan, o kuşların neşesi
Gün ağarırken horoz sesleri,
Köpek havlamaları duymak
Gece çobanların kaval sesiyle
Sonsuza kadar uyumak.
2000

Yüreği körleşen suyu kan görür, kanı su
Zalimi mazlum bilir, mazlumu da kusurlu
Üç günlük tatil, yüküm az üç bavulla koş.
Kabre giderken yüküm çok, ellerim bomboş.
Cehennem arkamda kaldı, Cennet önümde,
Ey! Nefsim geç kalma, hesap zor öldüğümde.
2000

Tatlı sakarlık, aşka takılıp kalbime düşmen
Duygular baharda büyür, sensin düşüncem
Söz dinden çıkarır, söz Cennete vesile olur.
Vermediğini sen korur, verdiğin seni korur.
Bahar sevinci içimde, arkamda kaldı hazan.
Hoş geldin onbir ayın sultanı, Şehri Ramazan.
2010

Doğru hareketin, yanlış zamanı olmaz.
Doğru hatırlanmaz, yanlış unutulmaz.
İşin ehli olmanın ödülü, aranır olmak..
Zor olan düzeltmek ve doğruyu bulmak
Çocuk beşikten, kadın döşekten bilinir.
Adamın sağırı, suyun ağırı korku verir.
Sevmeyeni zorlama, ama zor olanı sev
Çok değer baş eğer, değerince önem ver.
Kadın ilk evlenmek ister, sonra her şeyi
Erkek parayla kazanır, bir şey için her şeyi.
Aynı hamurdan yoğrulup, farklı fırında piştik
Önce içten parçalandık, sonra birleştir ildik.
Irkımız başka, dilimiz başka, dinimiz başka.
Aynı yaşta doğduk, ölümler farklı yaşta.
“Yuh” deyip yaşamaksa, “ tuh” demeden öl.
“Ne zaman” değil “nasıl” taşar içimde göl.
Zaman, yalnız bende geçiyormuşuz meğer.
Ölümle de ölmezdik, sevilip sevseydik eğer.
Sarmaşık sırnaşığı, sakalımda beyaz kıllar
Kollarımda büyüdü baban, bu geçen yıllar
Yüzümde yollar, susuz kanallardan farksız.
Ölüme muhalefet, günahlara muhalif arsız
2010