Senin vedana rastladım
Kendi vedamdan utandım
Araya kentler girmesi neymiş ki
Gönüller uzak olmasın yeter ki
elveda sözcüğünle anladım
Biliyorum çok söyledim ama
Verdiğin her umudu
Geri aldığında ağladım
Yani bir çocuk gibi kandım
Bazen de bir rüya gibiydi
Tersi çıkar diyene inanmadım
Çıktı işte ne yapalım
Ve bir köşede umudum vardı yine
Ama senden almadığım
Sana ait sandın
Çok görüp onu da aldın
Ne kaldı diye bakma
Birşey kalmadı sevgim dışında
Onu da almaya kalkma
O bana ait
Bunu unutma...
Kayıt Tarihi : 26.4.2007 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!