Son Duraktaki Sevgili Şiiri - Sedat Özbek

Senden öncesini yok saydım
Senden sonrası sen yoksan
Hiç olmayacak
İlksin
Teksin
Yüreğimin sızısı.
Her gün
Her gün bin bir yalanla
Avuttum yüreğimi
Dönecek,
Dönecek dedim
Gelecek dedim
Sen arkanı dönüp giderken
Beni
En yorgun anımda
Dinlenmek için durdurduğun
Son duraktaki sevgili.
Sen giderken
Sen giderken
Dur dedi yüreğim
Gitme dedi feryatlar
Duymadın
Duymadın CAAAAAAN
Arkandan koşarken
ve sen yok oldun
Bir rüya gibi
Güneşin kızılında
Karanlıklarda.
Gidişin ölüm acısı
Sen gitmeden
Ölüm meleğinin kanatları
Gölgelesin isterdim
Gölgesinde ağladığım
Ağaç yerine
Yok saydığım yıllarım
Alışmayı öğretti bana
>
Ama sensizliğe alışmayı
Sensizliğe alışmayı atlamış
Bir tek sana sensizliğe
Alışmaya alışamadım.
Kıyamam
Dayanamam
Gözündeki bir damla yaşa
Ne senliliğin verdiği mutluluğa
Ne sensizliğin verdiği acıya
Alışamadım.
garip 27,07,2005