Yaşam otobüsündeydik
Sen,ben,annem,babam
Teker teker ayrıldı
En sevdiklerimiz.
Son olsun istedik
Tahtaya vurup,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
aydın kalemınıze ve yuregınıze saglık saygılarımla
güzel bir şiir okudum, tebrikler yazan kaleme,
son duraktır ineceğimiz yer.
yüreğinize sağlık.
Son durakta vakti gelenler inecek.Güzel şiirdi. Kutlarım.
Biliyorum bekliyorsun
Gözlerin yolda,
Tabii biz de ineceğiz
Birgün
O mechul son durakta.
Nilüfer Gümüş
Sevgili nilüfer hanım yeni şiirinizi kutlarım çok güzel şiir tadında bir şiir olmuş zevkle okudum duyguların hepimizin duyguları o son durakta bir gün bizde inmek zorunda kalacağız malesef ve geri dönüşü olmıyacak bu güzel şiiri yazan ellerinize vermiş olduğunuz emeğinize duygu katan yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun sevgili nilüfer hanım saygılar efendim.... Tamer (10 puan )
Efendim hayat yolculuğu doğumla başlıyor,ölümle bitiyor.Ölüm
aslında yokluk değil,ebedi hayatın başlangıcıdır.Biz insanlar
için dünya bir imtihan yeri.Saygılarımla.
Güzel bir noktaya işaret ..Geldiysek gitmesinide bileceğiz ..Kaleminize ve yüreğinize sağlık...Saygılarımla....
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta