Son durak Şiiri - Nilüfer Gümüş

Yaşam otobüsündeydik
Sen,ben,annem,babam
Teker teker ayrıldı
En sevdiklerimiz.

Son olsun istedik
Tahtaya vurup,
Allah göstermesin dedik
Fakat.ah ne yazık.

Sende indin ögün
Sessiz ve habersiz
Ahiret denen
O durakta.

Biliyorum bekliyorsun
Gözlerin yolda,
Tabii biz de ineceğiz
Birgün
O mechul son durakta.

DOST KALEMLER'E TEŞEKKÜRLERİMLE.

Tren

Yıllar ne çabuk geçti,iki gün arasında.
Her aynaya bakışta saç ve sakal aklaştı.
Ne hayaller kalacak,o günün arkasında,
Hazırlıklı olalım,son istasyon yaklaştı.

Gelmeyecek sanılan o malum gün gelende,
Trende bulunanlar teker teker inecek.
Tekeri insan olan o araca binende,
Yolculuğu ebedi yolculuğa gidecek.

Acı bir tebessümle,inilecek trenden.
Senden sonraya kalan,senden ibret alacak.
Hiç faydası yok artık,ne ahın nede vahın,
Varılacak menzilde utandırma ALLAH'ım (amiiiin)

Halil Müftüoğlu