Son Durak Şiiri - Dinmez Er

Beni anlayın, anlatın.
Beni yaşatın, unutturmayın.
Daima hatırlayın, hatırlatın beni, ey dizeler!
Uykusuz geçen gecelerimin soğuk sabahlarında,
Sizlerin sıcak, sevgili kollarınızda uyumadım mı?
Beni hep sevin ey mısralarım!
Haklının haksız, korkağın kahraman kesildiği alemde,
Ben sizlere sığınmadım mı?
İki çulum, bir hırkam, onlarca derdimden,
Sizlerden başka neyim vardı benim?
Şu yaşlı, tepesi delinmiş, iklimleri şaşmış dünya da,
Neler düşledim, neler gördüm, neler yaşadım?
Sırlarımı yalnız sizlere açmadım mı?
Acılarıma sizler tanık oldunuz.
Bazen sessiz,bazen de hıçkırıklarla ağladığımı gördünüz.
İsyanlarımı, yalvarışlarımı tek sizler duydunuz.
En büyük sevdamı önce sizlere tanıtmadım mı?
Acıların en büyüğünü, evlat acısını sizlerle paylaşmadım mı*
Ne umdum, ne buldumsa yaşamda satır aralarınızda gizli.
.....
Ard arda geldiniz.
Yan yana durdunuz.
Satır satır dizilip şirlerim oldunuz.
Kitaplarım, kadınım gibi hep yanımdaydınız.
Kalemimden kopan fırtınalarda sizlerde savruldunuz.
Aşklara, ihanetlere, çaresizlikler, bozuk düzenlere,
Çapsız seçilmişlere, kokuşmuş ilişkilere, şerefsizlere,
Daha, daha nelere ve nelere şahit oldunuz.
Asla hiç bozulmadınız, korkmadınız, yılmadınız.
İlham perisi beynimin kıvrımlarında dans etmekten,
Yorulacak birgün elbet,
Ellerime kuvvet, kalemime gayret,
Gözlerime ışık veremezse
Ve yaşamak, acı tatlı, deli dolu buraya kadarsa,
Yolculuğun son durağındaysam vefalı dostlarım,
Ey mısralarım, satırlarım, dizelerim, şiirlerim,
Ahhh şiirlerim! ..
Zamana yenik düştüm, yaşlandım.
Göçüp gideceğim diye yas tutmayın sakın.
Bir dileğim var Tanrı'dan;
Sizlere kucak açan beyaz sayfalarınız sararmasın,
Örselenmesin, yırtılıp atılmasın, yakılmasın.
Yaşayın, yaşatın gelecek kuşaklara ulaşın.
Bu şiirler, bu kitap sizlere, onlara, sevenlere armağan olsun.