Son Durak Şiiri - Oyhan Hasan Bıldırki

Ve biz ikimiz aynı şehirde
aynı havayı teneffüs ediyoruz
Zevklerimiz bir, üzüntülerimiz bir
Belki aynı vitrinleri seyrediyoruz kahırla
Aynı müziği dinliyoruz.
Oysa biz, biz miyiz?
iki damla gözyaşıdır bu
sevdamızı körükleyen
Ve biz ikimiz aynı şehirde
birbirimizi seviyoruz

İnsan bir sevdi mi deli olur
İnan ben de seviyorum
Belki deliyim de
ne dersen de
ağlamak yakışmıyor
Ne goncanın açışıdır bu
Ne gelinciklerin boyun eğikliği
Ve biz ikimiz aynı şehirde
aynı müziği dinliyoruz

O plâk hâlâ kırık
hani bir seferinde kırdığım
kızdığım delicesine kızdığım
o plâk hâlâ kırık

İnan ben de seviyorum
Deliler gibi çıldırırcasına
Kader denen yazıdan korkuyorum
inan korkuyorum

Belki sonsuz bir bekleyiştir bu
Bu benimkisi içten içe yanmaktır.
Cigaramın dumanında hayâlin belirir
Kadehimde hayâlin belirir
gözümü açsam da yumsam da
inan hayâlin belirir
İnsan bir kere sevmesin delicesine

İki damla gözyaşıdır bu
Goncanın açışı değil ilkbahara yakın
Yağmurun yağması değil bu
fırtınaların esmesi değil
değil değil
Şarkıların ezikliğinde gizlidir bu
bir acı sevda
Ve biz ikimiz aynı şehirde
aynı şarkıları dinliyoruz
Seni sevmek duyguların en güzelidir
En yücesidir en soylusudur
Şarkıların en acısıdır
inan fırtınaların esmesi değil
şarkıların tatlılığı değil
seni sevmek duygusu
acıların en soylusudur!