Son Durak Şiiri - Gökhan Saluk

Bir yola gidiyorum kendimi bilmeden
Anlamsız sandığım her şeyden uzaklaşmak
Yalnız ben ve ucu kıyamete kadar uzanan yol
Ve ben hala gidiyorum

Hiçbir şey yok ne önümde ne arkamda
Ne bir ağaç ne bir kuş ne bir dağ ne bir ova
Taşlı topraklı yolda durmadan mecnun misali
Ve ben hala gidiyorum

Yorulmaksızın koşarcasına hızlı adımlarla
Sanki bir yere telaşlıca gider gibiyim
Tek korktuğum kaybetmem
Ve ben hala gidiyorum

Mistik yol boyunca soramıyorum
Nerdeyim nere burası meselalarla
Ve ben hala gitmekteyim
Dar ve taşlı yolda

Sonunda bir ağaç görüyorum
İçimden soruyorum serap mı bu gerçek mi
Düşünüyorum oda mı benim gibi her şeyden kaçmış diye
Artık gitmiyorum

Güneş o kadar yoğun ki sarıyor beni tüm sıcaklığıyla
Bunalıyorum ağacın yanına gidiyorum
Uzanıyorum ve bir daha uyanmayacak mışcasına
Artık gitmiyorum uyuyorum ve kendimce kaybolup gidiyorum