Geçip duruyor hiç durmadan zaman
Acaba ne zaman dolacak bu zaman
İnsan düşünüyor da zaman zaman
Yine de aldırmıyor hiçbir zaman.
Karanlığa doğru yol alış mı bu
Yoksa tam bir aydınlığa koşuş mu
Yolun neden farklıdır uzunluğu
Acaba bunun bir ortası yok mu?
Sonunda hep bir yerde olacağız
Kimimiz ağlayacak,kimimiz gülecek
Kimimiz dört nala o yere koşacağız
Kimimizin ayakları geri geri gidecek.
İşte son son durak göründü bile;
Yolcular sıra sıra iniş kuyruğunda
Ağlamak, yalvarmak, pişmanlık nafile
“Yapsaydın” denecek bunları zamanında.
Kayıt Tarihi : 4.7.2005 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/04/son-durak-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!