Son Durak Şiiri - Dilsiz Kalem Ebuzer

Yaşım on sekiz küçüktüm,körpeydim
Hayal dolu cümlelerle saf sevdalar yüklerken yüreğime
Gençlik çağıma ilk adımlarımı atarken
Türkçeyi,matematiği,cografyayı bir oyun zannederken
İçtiğim gazozla doğruluk mu cesaret mi oynarken
Ben cesareti seçtim sen cıktın karşıma Ösym

Senle doldu gece rüyam gündüz hülyam
Kitapta tertemiz bomboş sayfamdın
Seni doldurmaya ömür tükendi
Çözdüğüm testlerde hep dogru şıktın
Çozüpte kazandım anlayamadım
Aslında kazancım kaybedişimmiş son durakta anladım

Son durak.....
4 vagonlu bir tren
Her voganda bir hüzün,bir sevinç,bir umut
Her yıl kopunca çöker bir karanlık bulut
O bulut ki tüm umutlarını çalar gençliğin
Dolar dolar ama ağlamaz umutları
Umutlar kurak,umutlar susuz

Vagonlar kalabalık gençlik ,gençlik,gençlik!!!!!
Vagona binenler sonradan mutsuz
Makinister değişken yolcular hep aynı
Biraz kambur ,biraz yorgun ,biraz isyankâr
Biraz kederli,buruk ,yalnız
Ahhh gençlik,ahhhh!!!!!

1.vogan kültür yetenek
2.vogon eğitim bilimleri
3.vogon öabt testi
Gençliğim sınavdan umudu kesti
4.vogona dayılar dolmuş
Dayısı olmayanın gözü yaş dolmuş
Ömrü mahvolmuş

Sondurak ÖSYM,çilesi kpss........