Son durak
Artık rüzgarlar uğulduyor bu durakta
ne sen,ne sana benzer bir emare
,ne kokun ne kokundan bir eser kaldı takıldığımız duraklarda
artık insanlar doldu duraklarımız
hepsi birbirine yabancı,hepsi ayrı biçimde..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
biliyormusun vefasız yar?
,bir sendin bana yar birde senden kalan alışkanlığım
ölümünede olsa tutardım sözümü
yinede dönüp bakmazdım
gidene kadar kara toprağa...
vefasız yardan eleman diyen kalemi kutlarım yüreğiniz kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta