Son Durak Şiiri - Hüseyin Atacan

Çelik raylarda tükendi umutlar
Son durakta bile durmadı tren
Cisminin yerinde hayalin vardı
Seni senden başka olmadı gören

Yalnızım sen diye senliğe hasret
Duygular kin dolu yürekler nefret
Dilersen kal bende, dilersen terk et
Yolumuz yol değil, yol yok götüren

Dönüyor güneşe sen güneş gibi
Saçların tarumar, göz ateş gibi
Hayatın ölümle kan kardeş gibi
Bu sevda belası bizi bitiren

Son durak, bütün bu; sözüm yerine
Fayda yok gözünden bir diğerine
Asılma gönlümü artık derine
Elveda hey aşk kalkıyor tren