Son Düğün Şiiri - Mehmet Yaş

Ömür şu sararan yapraklar gibi,
Toprakta aslını dağlayacaktır.
İnsanlar hayatın en mustaribi,
Birbiri ardından ağlayacaktır.

Kimisi villada kimi çardakta,
İkisi de aynı dalda solmakta..
Yollar birleşecek kara toprakta,
Ölüm sırf taşlara çatmayacaktır.

Bu dünyada kimse baki kalmamış,
Azrail gelirken kapı çalmamış..
Toprak aldığını geri salmamış,
Sor şu mezarlara anlatacaktır.

Dünya, dünya değil imtihan yeri,
Anbean kayıtta sınav defteri..
Kıvanma çürür bu et, kemik, deri,
Bedenler ruhlara sorulacaktır.

Günbegün bitiyor fani ömrümüz,
Bin bir aldatmayla geçer günümüz..
Kim bilir ne zaman son düğünümüz,
Dünya insanlara kalmayacaktır.

16.09.1973 / Sinop