Son Duam. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Gelmiyor çare elimden işte,
Ölseydim de görmeseydim keşke,
Çarem sende, Rabbim, Dermanım sende,
Al götür beni buralardan öteler ötesine,

Evladım ağlıyormuş gizliden gizlice,
Bu nasıl kader bu nasıl çile diye,
Gözleri kan çanağı olduğunu görünce,
Akan yaşları ile sanki abdest aldım,

Evladı Salih'imin içine ateş düştü yanıyor,
Bu düzene saydırdıkça saydırıyor,
Alçaklar hainler etrafta cirit atıyor,
Saf evladım ise etrafına boş boş bakıyor,

Benim kanım adeta çekiliyor,
Ne kadar kalbim dayanır ki,
Bilirim sınavımdır imtihandır,
Belki zilletim olur belki mükâfatım,

Söyleyin ha dostlar,
Hangi yürek dayanır,
Bir tarafta evladım,
Bir tarafta davam,
Hangi deyyus benim elimden alır,

Rabbim senden başka yardımcımız yok,
Sen her şeyin bilensin senden başka ilah yok,
Beni bana bırakma bu kederle beni yakma,
Al beni yanına kendi katına affeyle bağışla,

Hazırım ben cananım için,
Canım sana adamaya vermeye,
Rüyamda lütfetmiştin,
Resulümü Ömer'imi bir kere,

Al götür beni bilinmezlik boyutuna,
Ne güzel bir bahçe nimetler Allah’ım,
Bizleri’de onların yanında lütfeyle,
Zalimleri hainleri islah olmazlar ise kahreyle.