Hangi dert söyleyin yıkar insanı! Dağıtır, temelden deprem misali.
Hangi borç çaldı umutlarımı? Yılgın, düşürdü gözünde beni.
En derin yerimde kopuyor kıyamet, burnunun dibinde acıyor canım.
Ölümün aşkına bağladı, içimde açılan bu sonsuz yara.
Ne kadar yalanmış, hesabı tutulmayan gönülden gidenler.
Geçen yılların değeri hiç olmamış bir bardak kadar önemsiz.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta