Zerre kadar hilâf yoktur sözümde,
Ayrılık kor gibi yanar özümde.
Küllüğü burnuma tüter Yurdumun,
Çöplüğü gülistan oldu gözümde.
Gücendimi? Küstümola? Yâr bana!
Gün geçtikçe bu ayrılık kor bana.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta