Son Dövüş Şiiri - Ayşegül Tabak

Güneşin göğüs genişliği
Ve bir nehir boyu uzunluğunca
Baş eğdirmiyor rüzgâr kanatlarına
Rüya içinde bir rüya
-ki serinliği bile hissediliyor havanın
İçinde, bu kadar yükselmemeli isyanı
Kanadı kırık kuşların
Yum gözünü, kanadın kırık
Düşeceksin.
-
Düşüyorsun işte
Bilenerek kavgaya
Diş dişe, kurt kurda
Bu kaçıncıdır, oyuna geldiğin
Devrilmiş ağaçların, çorak toprakların
Suyu çekilmiş kıyıların
Ortasına serileceksin
Son bir dövüş, diyorsun
Son kalan inadınla
Dedim sana,
Pençelerin yaralı, kanatlarında sancı
Kimse affetmez yarasına tuz basanı

Çamlar uğulduyor düştüğün meydanda
Bir düşmanın ki -eskiden dost olan-
Yarasından kan yerine
artık irin akan
Bir zaman çok sevdiğine
Vurmak acımadan, nedir öğreneceksin
Yumma gözünü sakın
-yoksa öleceksin